Beschrijving
Vanaf 1960 tot 1964 is Panhuysen geïnteresseerd in de abstracte vorm, het abstracte beeld en de behoefte tot ordenen en het ontwikkelen van organische structuren. Schilderijen, collages, composities van gescheurd papier, textiel, combinaties van verschillende materialen en overschilderingen.
In 1964 richt hij samen met de oud-leerlingen van de academie de kunstenaarsgroep ‘De Bende van de Blauwe Hand’ op die vanuit Leeuwarden tentoonstellingen en situaties organiseert in musea en galerieën.
Dan volgen een aantal jaren waarin Panhuysen zoals later blijkt ‘tijdelijk’ ophoudt met schilderen. Hij kiest hij voor het ‘kunstgebeuren’ i.p.v. het maken van een kunstwerk. In ‘situaties’ of acties van niet-hiërarchische structuur wordt participatie, uitwisseling van ideeën en creativiteit van de deelnemers gemobiliseerd.
In de jaren zeventig werkt Panhuysen als adviserend kunstenaar in stedenbouwkundige teams en maakt hij gebruik van systematische ordeningsprincipes en mathematische reeksen. Het gebruik van systemen is voor Panhuysen geen doel op zich maar is een methode om nieuwe ontwikkelingen te doen. Het laat zien dat regels kunnen worden toegepast om de verbeelding te stimuleren en je te laten verrassen. Deze werkwijze blijft hij volgen maar weerhoudt hem er niet van om ook toeval en gevonden voorwerpen in zijn werken toe te laten.
In toenemende mate raakt Panhuysen georiënteerd op geluidskunst die binnen zijn beeldend werk een belangrijke plaats is gaan innemen.
De Lange Snaren Installaties die hij sinds 1982 wereldwijd heeft ontwikkeld en gepresenteerd, spelen in op de akoestiek en de architectonische kwaliteit van de ruimte waarin de installaties worden gebouwd voor de duur van een concert of een tentoonstellingsperiode.
Vanaf 1989 ontstaan werken waarin de kunstenaar de creativiteit, intelligentie en communicatieve eigenschappen van dieren vooral vogels, onderzoekt en stimuleert. Als artist-in-residence heeft Panhuysen gewerkt in het Exploratorium, San Francisco, in Yellow.
